Ahmet Hasim siir
|
Ağaç Gün bitti. Agacta nes`e söndü.
Yaprak ates oldu, kus da yakut; Yaprakla kusun pariltisindan Havzun suyu erguvana döndü |
|
Ahmet Haşim |
|
Akşam Yine Toplandı Derinde Canan gülüyor eski yerinde
Canan ki gündüzleri gelmez Akşam görünür havuz üzerinde, Mehtab, kemer taze belinde Üstünde sema, gizli bir örtü |
|
Ahmet Haşim |
|
Bül Bül Bir gamlı hazânın seherinde,
Isrâra ne hâcet yine bülbül? Bil, kalbimizin bahçelerinde, Cân verdi senin söylediğin gül. Savrulmada gül şimdi havada, Gün doğmada bir başka ziyâda. |
|
Ahmet Haşim |
|
Karanfil Yarin dudağından getirilmiş
Bir katre alevdir bu karanfil, Gönlüm acısından bunu bildi! Düştükçe vurulmuş gibi, yer yer Kızgın kokusundan kelebekler; Gönlüm ona pervane kesildi. |
|
Ahmet Haşim |
